Hieronder vind je blogs over diverse onderwerpen. Regelmatig zal ik een stukje plaatsen, waarmee ik je op weg help of meer informatie geef. Veel leesplezier. Heb je vragen, neem gerust contact op. De volgende onderwerpen komen tot nu toe aan bod:
- Burn-out
- Motivatie
- Je kind steunen in de eerste schoolweken
- Hoe werkt een counsellor
- Counselling of coaching
- Waarom ACT in mijn praktijk
Blog – Waarom ACT in mijn praktijk?
Je hebt er vast wel eens van gehoord, of al iets over gelezen toen je jezelf ging verdiepen in welke vormen van therapie er zijn. En welke past dan bij jou? Deze blog gaat over Acceptance & Commitment Therapy, ook wel ACT genoemd, en waarom ik ermee werk.
ACT is een zogenaamde 3e generatie gedragstherapie. 3e generatie staat voor wat we nu moderne gedragstherapie noemen, en waarin alle moderne inzichten over gedrag wat we anders willen zien, zijn opgenomen. Zeker ook geschikt voor iedereen die zelf iets wil veranderen, omdat de huidige manier van denken en doen blokkades geeft, frustreert of niet helpend is.
In mijn werk als counsellor bemerkte ik bij veel mensen, als ze eenmaal verdriet of angst deels doorleefd hadden, er daarna een ‘en nu?’ vraag ontstond. Bij counselling is het de stap om dan met de cliënt te ontdekken waar er steun uit de mensen om hen heen gezocht kon worden, en te kijken naar wat ze nog nodig hadden. Hier komt dan ook het accepteren om de hoek kijken. En hiermee biedt ACT een heel prettige aanvulling om dit te leren.
Net zoals yoga of mindfulness manieren zijn om te leren in ‘het nu’ te leven, doet ACT dit ook en dan sterker.
Therapie klink direct alsof er iets misgaat of iets mis is met jou. Bij de meeste mensen is er niets ‘mis’, maar zijn we gewoon mensen die snel over veel dingen nadenken en onze gedachten heel serieus nemen. En laten die gedachten nu net te dwingend kunnen zijn, of zelfs pijnlijk, waardoor we soms terugschrikken om ons leven te leven.
Zo leert ACT je te accepteren wat het leven je brengt, zonder te blijven verzetten. Hierbij opgemerkt dat dit zeker niet betekent dat je nooit meer boos mag zijn, geen frustratie mag voelen of je geen zorgen mag maken. Bij ACT leer je dat piekeren zeker niet helpt om je beter te voelen, net als je leert dat blijven tobben over wat er mogelijk over een jaar kan gebeuren je niet helpt.
Korte clip over acceptatie van het kanaal SeeTrue Mindfulness, klik hier
Hoe moet je iets afleren wat zo gewoon is?
Laten we het woordje afleren nu eens allereerst schrappen, en vervangen door ombuigen. Dan wordt bovenstaande zin nu ‘Hoe moet je iets ombuigen wat zo gewoon is?’. Klinkt al veel meer als te doen toch? Piekeren is namelijk niet goed af te leren, wel te minderen, en om te buigen in minder agressief en minder aanvallend naar jezelf toe. Hoe? Hieronder wat stappen die leert tijdens de begeleiding:
- Inzicht in onze geest, waarom we piekeren en waarom die vaak zo negatief klinkt
- Leren waarom je toch zo vaak piekert over verleden en over je toekomst
- Je leert waarom het voor jou veel prettiger is om in het nu te blijven met je aandacht
- Tijdens de afspraken werken we veel met passende metaforen, die helpen jou inzicht in je eigen gedachtenpatroon te leren verkrijgen.
Door deze metaforen en het maken van opdrachten, leer je langzaam maar zeker andere woorden te gebruiken tegen jezelf. Hiermee leer je vriendelijker naar jezelf te kijken.
- Thuis maak je opdrachten om te ontdekken wat voor jou belangrijk is in je leven, en om te ontdekken of je wel leeft naar wat jij belangrijk vindt.
- Je leert geen emoties of gevoelens weg te blijven stoppen zoals je voorheen misschien altijd deed.
- Je leert zien wat je ervaart, wat je voelt en dit te accepteren.
- Door bovenstaande stappen leer je tegenslag of zorgen makkelijker te accepteren, te zien dat zorgen ook bij het leven horen, en ook bij tegenslag dit te dien als onderdeel van het leven.
Je leert tijdens mijn begeleiding vooral dat het leven niet maakbaar is, dat elk leven hoge pieken en diepe dalen kent, en dat dit vooral de kenmerken van een echt leven zijn. En dat met rust.
Nieuwsgierig geworden? Neem gewoon eens contact op.
Blog: Burn-out ‘Een complexe uiting met een lange voorgeschiedenis’
Officieel is de definitie van een burn-out als volgt: Burn-out is een voortdurende, negatieve, aan het werk gerelateerde gemoedstoestand bij 'normale' individuen die vooral gekarakteriseerd wordt door uitputting.
Hierbij als toevoeging:
- Gaat vaak gepaard met verdriet – angst – gevoel van verminderde effectiviteit – verminderde motivatie – het ontwikkelen van een disfunctionele houding en gedragspatronen op het werk en kan lange tijd onopgemerkt blijven.
- Is het gevolg van verwachtingen en werkelijkheid in werk* die niet altijd overeenstemmen. Het opbranden is een zichzelf versterkend proces door de inadequate manier waarop het individu erop reageert en die onderdeel uitmaakt van het syndroom.
*Werk moeten we hier zien in de breedste betekenis van het woord. Het woord ‘taken’ komt hier beter van pas. Omdat ook mantelzorgers of jongeren getroffen kunnen worden door een burn-out, als de balans tussen in- en ontspanning, samen met bijkomende factoren zoals aanleg en genoodzaakt voelen, meespelen.
Lees je bovenstaande, dan zie je dat eigenlijk iedereen getroffen kan worden door een burn-out. De mensen die een burn-out krijgen, hebben echter wel bijkomende eigenschappen of randvoorwaarden, die een negatief effect op de neerwaartse spiraal uitoefenen.
Een wat sterk vergroot voorbeeld, om die eigenschappen en meespelende randvoorwaarden te laten zien: 2 collega’s werken in een bedrijf waarbij het werkklimaat onrustig is. Er wordt veel van deze mensen gevraagd, en telkens komen er taken bij.
Collega 1: Voelt zich snel verantwoordelijk, kan niet of heel moeilijk nee zeggen tegen een vraag, is perfectionistisch, is bang voor wat anderen van haar vinden, heeft familie die haar overlaadt met goedbedoelde adviezen, werkt in de avond en weekenden door om alle taken af te krijgen.
Collega 2: Doet wat ze kan, neemt tijdig pauze, werkt hard als het moet, werkt soms een half uurtje over om iets af te krijgen en klapt dan haar laptop dicht, vindt de mening van anderen belangrijk en kan dit zien als ‘slechts’ een mening, maakt tijd voor haar familie, gaat 1 x per week voetballen en spreekt minimaal 1x per week af met vrienden.
Zoals ik aangaf, deze voorbeelden zijn wat uitvergroot om te laten zien wat er allemaal kan meespelen. Denk je dat collega 1 doorheeft dat ze zichzelf uitput? Misschien in het begin nog wel, het kan zijn dat zij ervan uitgaat dat de werkdruk slechts tijdelijk is. Blijft de ervaren werkdruk langer dan enkele weken te hoog, en lukt het deze collega nog steeds niet om weer momenten van ontspanning en contact met haar vrienden of familie te vinden, dan ontstaat er een probleem.
Stress blijft aanhouden, de visie van collega 1 wordt beperkt. Zij blijft zichzelf overbelasten tegen beter weten in, en er ontstaat bij haar een tunnelvisie. Had ze dan niet beter moeten weten? Misschien. Beter weten met je verstand, of betrokkenheid voelen liggen echter vaak niet op één lijn. Tel daarbij karaktereigenschappen bij op, de opvoeding van de persoon, onzekerheid, soms een team collega’s die elkaar niet steunen, en het recept om een burn-out te krijgen groeit verder. Reken daarbij mee dat een burn-out vaak een aanloop van jaren kan hebben, als het niet eerder tot een besef komt. Zie er dan nog maar eens zelfstandig uit te komen. Als laatste eigenschap die vaak de nekslag geeft: Hulp vragen is ontzettend moeilijk. Niet alleen voor jou of iemand die je in gedachten hebt, ook voor mensen die wel hulp voor bijvoorbeeld klussen durven vragen. Hulp vragen omdat je zelf vastloopt, is heel eng. Je geeft daarmee namelijk toe dat het je niet alleen lukt, dus voelen velen dit als falen. Niet gek dus als jij dit ook zo voelt.
Hulp vragen is zeker geen signaal dat je gefaald hebt. Hulp vragen laat zien dat je toch nog kracht hebt, en besef dat je zo niet verder meer kan of wil gaan.
Voor de leesbaarheid van deze blog heb ik het verhaal bewust heel kort gehouden, en in grove lijnen een schets gemaakt van hoe een burn-out kan ontstaan.
Bij een burn-out kunnen lichamelijke klachten de oorzaak (Het opgebrand raken) hiervan onzichtbaar maken.
Stel dat je al langer last hebt van spier- en gewrichtsklachten, en een aantal blessures hebt gehad, met daarbij huidklachten. Je vertelt vaak niet aan je arts of fysio niet dat je ook nog:
Weinig ontspanning of plezier ervaart gedurende je dag of week – slaapproblemen ervaart – een opgejaagd gevoel hebt – je eetlust veranderd is – veel werkdruk ervaart – concentratieproblemen hebt – je een kort lontje hebt – je veel huilt - je veel piekert.
Bedenk dan dat jouw arts of fysiotherapeut te weinig informatie heeft om door te vragen, en de burn-out over het hoofd kan zien. Een gemiste diagnose dus. Geen slechte arts of fysio, jij denkt alleen niet aan al deze klachten, omdat ze er al zolang zijn dat ze er eigenlijk bij horen. Ze zijn normaal in jouw ogen, dus neem je dit niet meer mee in je verhaal.
Is een burn-out goed te behandelen? Ja, bij verreweg de meeste mensen wel. Het vraagt geduld, geloof en vertrouwen, maar behandeling is zeker mogelijk.
Benieuwd naar de mogelijkheden na het lezen van dit verhaal? Neem contact op. Jouw eerste stap op weg naar hulp.
Lieve groet,
Kitty
Blog Motivatie
Wat drijft ons als het aankomt op motivatie?
Welke ouder zucht niet eens diep als zijn of haar kind niet aan het huiswerk te krijgen is?
Wie ligt niet een keer wakker van opdrachten die onze werkgever van ons vraagt, maar waar we geen zin in hebben, voelt het alsof wij er mee opgezadeld zitten, we denken dat we hiermee niet uit de verf komen?
Hoe kunnen we anderen, of onszelf, motiveren?
We raken gemotiveerd als onze nieuwsgierigheid geprikkeld raakt, we denken en voelen dat we er niet alleen voorstaan, en we zien waarom we het doen. Het moet dus nuttig zijn, het moet een (zichtbaar en voelbaar) doel hebben. Daarnaast is plezier in een taak een gewenst, maar niet altijd noodzakelijk onderdeel.
Gaat het om onze kinderen, dan hebben deze het nodig dat ze eigenaarschap voelen. Het is hun leerproces, hun school/ studieloopbaan, waarin ze verantwoordelijkheid willen voelen. Ze moeten fouten mogen maken, en om hulp mogen vragen als ze het nodig hebben. Laat ze bijvoorbeeld een eigen planning maken, en uitzoeken hoe deze het beste werkt.
Dit werkt voor ons natuurlijk op dezelfde manier. Ook wij willen zelf een planning kunnen maken voor wat we wanneer doen. Hebben we te veel tijdsdruk, afspraken die van buiten zijn opgelegd, of voelen we ons overvraagd in alles wat moet, dan raken we uit balans. We willen ons onttrekken, hebben geen zin, raken chagrijnig en reageren kortaf op de mensen om ons heen.
Van een nieuwe uitdaging leren we allemaal heel veel, mits we enigszins vertrouwen voelen, dat we de potentie hebben om het te leren. Een jongere die de innerlijke overtuiging heeft dat het die Franse werkwoorden nooit zal kunnen leren, zal geen motivatie voelen om er toch voor te gaan zitten.
Als jijzelf het gevoel hebt dat je misschien de opdracht wel aankan die je op je werk gekregen hebt, maar het nooit in de gestelde tijd afkrijgt omdat je andere taken ook doorgaan, of omdat je niet de erkenning voor je inzet krijgt die je zou willen, dan voel jij geen motivatie.
Kortom, even jezelf ertoe zetten is nog niet zo simpel als het lijkt. En naast bovengenoemde invloeden spelen er nog meer zaken mee. Om die allemaal op te noemen is dit blog te kort. Wel geeft het aan hoe gecompliceerd mensen in elkaar zitten. Gelukkig komt het met de meeste van ons wel goed, en voelen we ons voldaan als we iets hebben gedaan, geleerd of georganiseerd.
Lukt het jou niet om jezelf te motiveren?
Voel jij jezelf al uitgeblust als je alleen al denkt aan alles wat je nog moet?
Neem dan eens contact op. Ik kan je helpen om met je energie in balans te komen.
Ik kan je helpen jou weer te laten voelen waar je het voor doet.
Ik wens je veel keuzewijsheid.
Kitty
Blog: Je kind steunen in de eerste schoolweken
Deze Blog zit vol tips hoe jij je kind steunt bij de overstap naar het middelbaar onderwijs
Blog: Hoe werkt een counsellor?
Blog: Counselling of coaching?
Blog: De eerste stap: Contact zoeken met een therapeut.
